Uw Garage: Lexus SC 430 (2003)

’N a de mid­del­ba­re school wil­de ik het au­to­vak in. Ik had me­zelf le­ren sleu­te­len en had geen werk­er­va­ring, maar ik kon de chef bij een Ford-ga­ra­ge over­ha­len om me twee maan­den op proef in dienst te ne­men. Van­we­ge mijn ken­nis en in­zet had ik na die twee maan­den een vas­te baan.

Daar­na heb ik bij ver­schil­len­de an­de­re mer­ken ge­werkt, tot­dat ik bij Toyo­ta te­recht kwam. Daar heb ik vijf jaar ge­ze­ten en was uit­ein­de­lijk zelfs werk­plaats­chef.

Daar­na heb ik bij ver­schil­len­de an­de­re mer­ken ge­werkt, tot­dat ik bij Toyo­ta te­recht kwam. Daar heb ik vijf jaar ge­ze­ten en was uit­ein­de­lijk zelfs werk­plaats­chef.

Ik merk­te dat er ei­gen­lijk zel­den iets stuk ging bij die au­to’s. Hoe­wel de mo­del­len mis­schien niet heel span­nend wa­ren, raak­te ik echt on­der de in­druk van de tech­niek. Dus kwa­men er Toyo­ta’s in de fa­mi­lie. Na­dat mijn va­der zijn Cam­ry weg­deed en op zoek ging naar een au­to met iets ex­tra’s, kwam de eer­ste Lexus, een GS 300. Daar­na een GS 400 en die heb ik nog. Nog al­tijd in nieuw­staat!

Een paar jaar ge­le­den ben ik eens gaan kij­ken naar wat an­ders. Ik vond de­ze au­to bij een par­ti­cu­lie­re ver­ko­per. Op za­ter­dag ging ik sa­men met mijn vrien­din op pad om de au­to te be­kij­ken. Het was een zon­ni­ge dag, maar wel te­gen het ein­de van het jaar.

Tij­dens de proef­rit deed de ei­ge­naar het dak open en daar zat ik in mijn dun­ne T-shirt... Ik kreeg het steeds kou­der en had steeds meer het ge­voel dat dit he­le­maal geen au­to voor mij was.

Tij­dens de proef­rit deed de ei­ge­naar het dak open en daar zat ik in mijn dun­ne T-shirt... Ik kreeg het steeds kou­der en had steeds meer het ge­voel dat dit he­le­maal geen au­to voor mij was.

De vol­gen­de dag heb ik toch een re­la­tief laag bod ge­daan en tot mijn ver­ba­zing ging de ver­ko­per ak­koord. Tja, toen zat ik er­aan vast… Een week la­ter haal­de ik de au­to in Til­burg op en we be­slo­ten om door te rij­den naar Ap­pin­ge­dam. Een rit van bij­na 300 ki­lo­me­ter. Het was koud, dus het dak was dicht en ik werd steeds ge­luk­ki­ger. Wat een rust en wat loopt zo’n V8-mo­tor ge­wel­dig!

Aan het ein­de van de dag had­den we 500 ki­lo­me­ter ge­re­den en was ik dol­ge­luk­kig. Wat een ge­wel­di­ge au­to had­den we ge­kocht!”

Bron: Telegraaf